Reflexies bij een concert van de groep Electra
Het concert vond plaats op 30 januari jl. in de Arkezaal van het muziekcentrum in Enschede in het kader van de gratis lunchconcerten die op de donderdagmiddagen worden gehouden. Deze concerten worden afwisselend georganiseerd door het conservatorium van de Saxion Hogeschool en het Podium Twente. Deze keer was het concert georganiseerd door het Podium Twente. Opvallend was dat hier een groep aan de gang was die trachtte vernieuwend bezig te zijn. En met succes. Helaas moet je dan constateren dat er praktisch geen studenten van het conservatorium aanwezig zijn. Terwijl de opleiding nota bene in hetzelfde gebouw gevestigd is. Wat ik wel eens zou willen doen is na afloop van dit seizoen de programma’s van de beide aanbieders eens met elkaar vergelijken. Ik durf nu al wel de voorspelling aan dat de programma’s die het conservatorium heeft verzorgd een minder vernieuwend karakter dragen. Maar goed hiervoor is het nog te vroeg om te oordelen. Nu het concert zelf. Ik moet op voorhand zeggen dat ik het begin helaas heb moeten missen, maar op het programma stonden vooral hedendaagse Nederlandse composities. Verder hebben de uitvoerenden gezocht naar buitenmuzikale expressiemogelijkheden. Daarvoor leende deze muziek zich uitstekend. Toch weer zoeken naar een integratie van de diverse disciplines bij de presentatie van een kunstwerk? Dat is wat te sterk uitgedrukt voor hetgeen ik gezien en gehoord heb, maar het inbrengen van extra elementen vind ik een verrijking, en wat mij betreft kan dit nog een stuk verder. Ik daag uitvoerenden aan om zulks bij de uitvoering van mijn stukken ook te doen en dan mag het wel extremer.
In Amsterdam is een groep componisten begonnen met zich te organiseren op basis van een streven naar componeren vanuit de historie. In een interview met de drie oprichters ervan werd aan de hand van een stuk van Pierre Boulez aangegeven dat het daarbij om muziek zou gaan die buiten de luisteraar om gaat (Structures). Alhoewel ik dit stuk niet zo ervaar als luisteraar, vind ik dat je dan niet terug in de tijd zou meten grijpen om die luisteraar weer aan de hand te nemen, maar dan moet zoeken naar expressiemiddelen die op vernieuwing zijn gebaseerd en dit wel doen, zowel muzikale als buitenmuzikale. Electra doet daar dus wat aan. Ik heb er veel genoegen aan beleefd.
Het concert vond plaats op 30 januari jl. in de Arkezaal van het muziekcentrum in Enschede in het kader van de gratis lunchconcerten die op de donderdagmiddagen worden gehouden. Deze concerten worden afwisselend georganiseerd door het conservatorium van de Saxion Hogeschool en het Podium Twente. Deze keer was het concert georganiseerd door het Podium Twente. Opvallend was dat hier een groep aan de gang was die trachtte vernieuwend bezig te zijn. En met succes. Helaas moet je dan constateren dat er praktisch geen studenten van het conservatorium aanwezig zijn. Terwijl de opleiding nota bene in hetzelfde gebouw gevestigd is. Wat ik wel eens zou willen doen is na afloop van dit seizoen de programma’s van de beide aanbieders eens met elkaar vergelijken. Ik durf nu al wel de voorspelling aan dat de programma’s die het conservatorium heeft verzorgd een minder vernieuwend karakter dragen. Maar goed hiervoor is het nog te vroeg om te oordelen. Nu het concert zelf. Ik moet op voorhand zeggen dat ik het begin helaas heb moeten missen, maar op het programma stonden vooral hedendaagse Nederlandse composities. Verder hebben de uitvoerenden gezocht naar buitenmuzikale expressiemogelijkheden. Daarvoor leende deze muziek zich uitstekend. Toch weer zoeken naar een integratie van de diverse disciplines bij de presentatie van een kunstwerk? Dat is wat te sterk uitgedrukt voor hetgeen ik gezien en gehoord heb, maar het inbrengen van extra elementen vind ik een verrijking, en wat mij betreft kan dit nog een stuk verder. Ik daag uitvoerenden aan om zulks bij de uitvoering van mijn stukken ook te doen en dan mag het wel extremer.
In Amsterdam is een groep componisten begonnen met zich te organiseren op basis van een streven naar componeren vanuit de historie. In een interview met de drie oprichters ervan werd aan de hand van een stuk van Pierre Boulez aangegeven dat het daarbij om muziek zou gaan die buiten de luisteraar om gaat (Structures). Alhoewel ik dit stuk niet zo ervaar als luisteraar, vind ik dat je dan niet terug in de tijd zou meten grijpen om die luisteraar weer aan de hand te nemen, maar dan moet zoeken naar expressiemiddelen die op vernieuwing zijn gebaseerd en dit wel doen, zowel muzikale als buitenmuzikale. Electra doet daar dus wat aan. Ik heb er veel genoegen aan beleefd.
posted by Jan at
6:39 AM
